We kennen het allemaal, het gevoel dat je een berg over moet. Uitdagend en best spannend.
Toch, als je helemaal eerlijk met jezelf bent, voelt het je eigenlijk wat te spannend. Feitelijk zie je het niet 100% zitten. Je weet niet hoe je eraan moet beginnen. Misschien heb je wel een grote mond, maar ook een heel klein hartje. Herkenbaar?
Vervelend, niet? Zeker als je een bedrijfsleider of leidinggevende bent. Er is een probleem, bv. de resultaten vallen tegen, er is een conflict tussen de collega’s of je wil een nieuw aanbod creëren (om maar wat te noemen). Men richt de ogen op ‘de baas’ die moet het oplossen. Ah ja, daarvoor wordt die toch betaald, om doortastend, doelgericht, empatisch, besluitvaardig en daadkrachtig te zijn, toch?
Als dit de cultuur in je bedrijf is of de aard van je beestje, dan ben je eigenlijk een tikkende tijdbom. Want als je jezelf in een situatie bevindt die niet OK voelt, dan ga je waarschijnlijk vanalles meer doen om die onzekerheid te compenseren. Sommigen gaan harder werken, meer studeren, meer praten, meer eten, meer drinken, meer roken,...
Kortom, je gaat nog meer stress ondervinden. Wellicht komen daar nog een reeks slapeloze nachten bij. Voor je het weet is dit een patroon en schuilt een burn-out om de hoek.
Hoe ga je om met dat kleine hartje?
Tijd voor een pauzeknop!
Ik hoor je al denken ‘Pauze pauze, als er iets is waar ik geen tijd voor heb, dan is het een pauze!’
Toch, sta eens opnieuw stil bij de reden van je gepieker? Wat wil je realiseren? Welk doel ligt hier achter? Wat zou er anders zijn als je in de uitdaging slaagt? Welke andere uitdagingen heb je al succesvol afgerond?
De wijsheid zit in de groep
‘In de groep, in de groep, ja hallo, de groep kijkt naar mij, ik moet het oplossen!’ Wellicht zegt je duiveltje zoiets.
Vergeef het me dat ik even wat cru ben. Maak je geen illusies; ‘de baas’ is vaak gewoon niet slim genoeg. Als je de uitdaging op tafel legt, samen nadenkt over hoe je het kan aanpakken en daarna een actieplan opstelt, dan is dit een gedeelde verantwoordelijkheid. Niemand kan het alleen.
Zorg voor jezelf!
In woelige tijden is het vaak het laatste wat je doet, terwijl dit eigenlijk het eerste zou moeten zijn.
‘Keep on dreaming’ zal je denken. Neem het van mij aan, pas als je eerst voor jezelf zorgt, kan je dit ook voor een ander. Niemand is ermee gebaat dat die doortastende, empatische en doelgerichte manager eronderdoor gaat. Het is niet goed voor het bedrijf, niet goed voor je omgeving en nog veel minder voor jezelf.
Denk je nu 'f*ck!'?
‘Dju, ik herken mezelf hier zo in!’ Wel, misschien moeten we dan eens afspreken. Ik heb diezelfde watertjes doorzwommen. Vandaag coach ik gedreven managers, bedrijfsleiders en ondernemers zodat zij er – ondanks alles – blijven staan.
Oh ja, nog een laatste iets. Steek die duiveltjes in hun kot! 😊